OGÓLNE
Aby plik mógł zostać użyty do produkcji musi zostać przygotowany jako kompozytowy(nie separowany) plik postscriptowy, taki jak .
PDF (typ preferowany) w wersji 1.4 – 1.6. Ze względu na możliwość wystąpienia różnic w wynikach silników renderujących
różnych wersji oprogramowania. Otwarte pliki produkcyjne nie są akceptowane. (np. .AI, .INDD, .CDR, etc.),
Dlatego eksportowanie do formy postscriptowej jest obowiązkowe.
ZASADY USTAWIENIA STRONY
Każda ze stron projektu musi zostać osadzona na osobnych stronach dokumentu lub w osobnych plikach.
Całość projektu musi zostać wyśrodkowana względem wysokości i szerokości dokumentu.
Muszą zostać osadzone znaczniki cięcia (niewymagane przy poprawnym ustawieniuTrimBox).
Projekt musi zostać przygotowany w skali 1:1 przy zachowaniu ustalonych wymiarów.
KOLORYSTYKA
Wartości kolorystyczne obrazów i obiektów wektorowych muszą być przygotowane w palecie CMYK i/lub kolorach dodatkowych.
Nie zaleca się stosowania Grayscale, gdyż może dojść do niekontrolowanego rozbarwienia do wartości CMYK.
Prosimy o używanie profili ICC tylko w celach symulacyjnych lub konwersyjnych.
Sugerowany profil symulacyjny ICC to ISO Coated v2. Właściwy plik przygotowany do druku powinien mieć wyłączone wszystkie symulacje oraz profile ICC.
Obrazy bitmapowe powinny być przygotowane w rozdzielczości optymalnej 300 PPI, przy użyciu kompresji LZW, ZIP lub JPEG2000.
Zwykła kompresja JPEG jest dopuszczalna, jednak jakość może być niższa ze względu na użycie algorytmu kompresji stratnej
i pojawią się artefakty.
Prosimy o nie używanie interaktywnych elementów formularzy w plikach produkcyjnych.
W naszym procesie druku wszystkie właściwości nadruku ustalane są w oparciu o metodę „z pliku”.
Oznacza to, że właściwości te muszą zostać ustalone jeszcze w fazie procesu projektowania.
Zastrzegamy sobie jednak prawo do zmiany tych ustawień w sytuacjach stwierdzenia niezgodności ze wzorem dostarczonym przez klienta lub w sytuacjach wynikających z procesu technologicznego (np. bardzo drobne obiekty, które mogłyby okazać się nieczytelne lub niewidoczne w przypadku niezastosowania nadruku.
ROZMIESZCZENIE ELEMENTÓW GRAFICZNYCH
Tła (obiekty i wypełnienia) oraz elementy projektu graficznego występujące bezpośrednio przy liniach cięcia muszą być przedłużone do strefy spadu, celem zabezpieczenia produktu końcowego podczas wycinania.
Warstwy tekstowe i inne formy treści nie mogą być pozycjonowane bezpośrednio przy liniach cięcia.
Zaleca się ustawienie takich elementów w odstępie przynajmniej 2,50 -3,00 [mm] od linii wykrojnika.
Należy również zwrócić uwagę na wyśrodkowanie projektu względem wysokości i szerokości strony dokumentu.
Prosimy pamiętać, że ten sam obraz na każdym monitorze będzie wyświetlony w innej kolorystyce,
należy więc zadbać o prawidłowe skalibrowanie monitora.
RODZAJE PLIKÓW
Odrzucane rodzaje plików, nie nadające się do druku:
– pliki pakietu MS Office i oprogramowania alternatywnego,
– skany i zdjęcia
– pliki używające tylko palety RGB lub kolorów indeksowanych (BMP, PNG, GIF, itp.).
NAZEWNICTWO PLIKÓW
W przypadku zamówień z występującymi wieloma wersjami, prosimy o opisywanie docelowych plików produkcyjnych w zgodzie z nazwami wersji przedstawionymi w zamówieniu lub dostarczenie pliku tekstowego, określającego korelacje między nazwami plików a mutacjami. prace wielostronicowe (foldery, broszury, książki, instrukcje) – przeznaczone do impozycji, powinny być zapisane w jednym pliku .pdf i powinny zawierać paginację lub układ stron w takiej kolejności, jak po oprawie.
Ponadto, w przypadku dokonywania poprawek w plikach, prosimy o dodanie prefiksów lub sufiksów zawierających kolejny numer poprawki w nazwie pliku, np. „NAZWAPLIKU_poprawka1.pdf” lub „pop01_NAZWAPLIKU.pdf”, itp…
EFEKTY I FILTRY
Wiele problemów i błędów pojawiających się w procesie rastrowania występuje ze względu na różnice w sposobie interpretacji właściwości obiektów zawartych w pliku.
Elementy takie jak filtry (np. cienie w Adobe Illustrator), przezroczystości (szczególnie przejścia gradientowe), sposoby mieszania warstw, itp. są bardzo skomplikowane w strukturze na poziomie technologicznym, a ich opis może się różnić między wersjami oprogramowania.
Z tego względu ich poprawna implementacja i planaryzacja w procesie RIP jest utrudniona.
Używanie takich elementów, może doprowadzić do błędów, zaczynając od wystąpienia artefaktów wizualnych, przez zanikanie obiektu w ogóle, kończąc na niemożliwości postępowania procesu wywoławczego.
Ze względu na to, zaleca się spłaszczanie wspomnianych obiektów do jednej bitmapy, połączonej z tłem (jeśli zezwala na to projekt).
Jest to najlepszy sposób zabezpieczenia wizualnej integralności projektu, tym samym wyłączając możliwość nieoczekiwanych lub trudnych do wykrycia błędów.
Ponadto, zalecamy zachowywanie dwóch wersji plików – faktyczny otwarty plik
projektowy służący ewentualnym zmianom i wynikowy plik zoptymalizowany dla druku.
GŁEBOKA CZERŃ
Ze względu na niski poziom krycia czarnej farby w procesie offsetowym, zaleca się stosowanie określonych metod celem uzyskania efektu głębokiej czerni.
Ponadto, obydwie metody sugeruje się do użycia, wówczas czarny kolor oparty jest o wartość 100% i nie występuje tonowanie tego koloru.
OBIEKTY WEKTOROWE I BITMAPY
Pierwsza kategoria składa się z treści ważnych z punktu widzenia produktu, takich jak logotypy, znaki handlowe, teksty i zabezpieczenia. Te treści powinny być zawsze przygotowane w formie obiektów wektorowych i warstw tekstowych.
Dzięki temu zabezpiecza się czytelność i kształt obiektów.
Do drugiej kategorii zaliczamy tła i dodatkowe wypełnienia.
W przypadku tych treści pole do interpretacji jest o wiele szersze wraz z możliwościami decyzyjnymi.
Czy obiekt powinien wystąpić w postaci wektorowej czy bitmapowej zależne jest głównie od jego przeznaczenia i natury elementu (np. w większości przypadków nie da się w racjonalny sposób przekonwertować zdjęcia do postaci wektorowej).
CIENKIE LINIE
Zalecamy używanie obrysów i szerokości nie mniejszych niż 0.75 [pt] (około 0.26 [mm]).
Należy pamiętać, że tyczy się to sytuacji, w której stosujemy wartości tintowe kolorów – obiekty z wypełnieniem 100% są osiągalne już przy grubości 0.10 [pt]. Szczególną sytuację stanowią również gilosze i inne elementy zabezpieczające.
W tym przypadku obiekty powinny być zawsze przygotowane w postaci wektorowej ze 100% wartością danego koloru, (z kolorów podstawowych lub standaryzowanych, np. PANTONE® lub HKS®).
WARSTWY TEKSTOWE
W produkcji wykorzystany może zostać każdy styl czcionki. Zaleca się nie zamieniania warstw tekstowych na postać faktycznych obiektów wektorowych.
Należy jednak pamiętać, że subset czcionki musi być osadzony w pliku.
Ponadto, nie zaleca się stosowania wielkości czcionki poniżej 5 punktów. Zalecenie to odnosi się do małych i cienkich warstw tekstowych. Im większa czcionka, tym mniej widoczne będą poszarpane krawędzie i zniekształcenie czcionki.
W przypadku jakichkolwiek zmian zapewniamy, że skontaktujemy się z Państwem, żeby ustalić wszystkie szczegóły